Vissers en drijvende huizen op het Tempemeer

24 juni Sengkang-Rantepao

Gisteren rond 5 uur zijn we in Sengkang aangekomen. Sengkang is een stad waar de islam zeer sterk aanwezig is. Veel moskees en overal gebedsdienten met luidsprekers. Of je wilt of niet: je hoort het steeds. Begrijpen is iets anders. Vannacht om half 3 kwam de oproep al voor, naar ik aanneem, het ochtendgebed afgewisseld met (irritante) muziek. Ook fijn als je kinderen hebt...

Voor het eerst sinds we op Sulawesi zijn, heeft het geregend. Het begon om 7 uur 's avonds al en hield, met onderbrekingen, de hele nacht aan. Het kwam met bakken naar beneden. En dat in de droge periode. Ook hier klimaatverandering.

Vanmorgen hebben we daarom lang getwijfeld of we de geplande boottocht van 2 uur op het Tempemeer bij Sengkang wel wilden maken. Kletsnat in een klein bootje is geen feest. Daarbij moet mijn net nieuw aangeschafte Nikon wat langer mee dan een halve vakantie.

Uiteindelijk zijn we om even voor 8 uur in de boot gestapt. Het was droog, maar de twijfel bleef. Achteraf een goed besluit om deze boeiende tocht te maken; het bleef droog. Vaak regen in de avond en nacht en overdag is het droog.

Op het Tempemeer wonen vissers in drijvende woningen. Daarnaast is het meer bekend om de grote hoeveelheid vogels, die er leven.

De vissers gebruiken grote netten, die ze vanuit hun bootje laten zakken en wat later weer ophijsen door er met hun hele gewicht aan te gaan hangen. En dan maar hopen dat er vis in het grote net zit. Een boeiend schouwspel (zie de foto's met de fasen in deze 'procedure'). We hebben ook een van de drijvende woningen bezocht, waar de vrouw des huizes gebakken banaan voor ons heeft gemaakt: enak (= lekker).

Het fotograferen van vogels blijft altijd lastig.

Om 10 uur zijn we op weg gegaan naar Tana Toraja (=Torajaland), waar we tot en met dinsdag blijven.

De lunchpauze is op een plek met bijzonder uitzicht, die bekend staat als 'erotic mountain'. Voor de meer visueel ingestelden onder ons, verwijs ik naar de foto.

Op bezoek bij de Kajang

24 juni: Bira - Sengkang

Vanuit Bira ga je grotendeels langs de oostkust van Zuid-Sulawesi naar het noorden om Sengkang te bereiken. "Langs de oostkust van Zuid-Sulawesi' klinkt een beetje paradoxaal. Sulawesi is een vreemd gevormd eiland, enigszins in de vorm van een octopus met allerlei schiereilanden, waarvan Zuid-Sulawesi er één is en ook de belangrijkste. Er bestaat ook nog het schiereiland Zuid-oost Sulawesi,vandaar.

We maken een kleine omweg om een bijzondere stam te bezoeken, de Kajang. De Kajang dragen zwarte kleding en leven geïsoleerd in een afgeschermd gebied van 18 vierkante kilometer. Het dorp waar het stamhoofd woont, mag je alleen betreden in zwarte kleding en ...... je moet de laatste kilometer daar naartoe blootvoets afleggen. Deze stam probeert nog volgens oude tradities in harmonie met de natuur te leven: geen gemotoriseerd vervoer, geen electriciteit e.d. Het kappen van een boom mag alleen met toestemming van het gekozen stamhoofd.

Wij zijn op bezoek geweest in het huis van het stamhoofd: camera's niet toegestaan! De wandeling daarnaartoe was niet eenvoudig over de grote kiezelstenen of erger. Soms moet je wat afzien om wat mee te maken!

Relaxen en snorkelen in Bira

23 juni Bira

Gisteren laat in de middag zijn we aangekomen bij Bara Beach bungalows. Gewoon lekker een dag relaxen op een schitterende en rustige locatie langs het strand.

Voor de kust ligt op 20-30 minuten varen een eiland met enkele stukken koraalrif. Daar ben ik vanmorgen gaan snorkelen. Ik was dit keer geen bezienswaardigheid, maar werd wel vergezeld als enige passagier door maar liefst drie man. Gekker moet het niet worden! Op drie verschillende locaties gesnorkeld met goed zicht: helder water en zonnig. Helaas geen foto's want dan moet ik mogelijk toch als gadget de Gopro aanschaffen. Wie weet?

Verder dus lekker genieten van de mooie locatie.

Manosgebergte en naar Bira

Dinsdag 21 juni

Naar het Manosgebergte en toch weer een grot

Na een kort bezoek aan één van de vier vismarkten in Makassar zijn we naar het Manosgebergte gereden. Niet ver van Makassar, dus een ritje van een uur. Dit stukje karstgebergte ligt vlak aan zee. Met een kleine boot zijn we daar door het mangrovebos gevaren, omgeven door het prachtige karstgebergte. Heerlijk om dan op het platteland te kunnen wandelen bij de kampongs. Er was een mogelijkheid een grot te bezoeken. Een leuke wandeling er naartoe, maar de grot vergde nogal wat klauterwerk. Totaal geen toeristische attractie. Waarschijnlijk waren wij de enige toeristen en ik de enige die onder begeleiding naar boven is geklommen. Dus toch weer een grot bezocht, terwijl ik altijd beweer: "een grot is een grot".

Woensdag 22 juni

Naar Bira

Vanmorgen om 8 uur hebben we kennis gemaakt met onze gids voor de komende week, Adil Nurimba. Adil is nog jong met zijn 35 jaar en spreekt heel goed Nederlands. Dat heeft hij geleerd op Fort Rotterdam.

De rit naar Bira gaat over een afstand van ruim 200 kilometer. De rit gaat langs de zuidkust van Sulawesi en is zeer afwisselend. Het landschap varieert sterk: velden met watermeloenen, rijstvelden, kweekvijvers voor vis, dorpen, zoutpannen, goede en slechte wegen. Een mooie tocht waar je met een paar keer stoppen een hele dag over doet. Wat opvalt is dat de mensen ontzettend vriendelijk zijn en als enige blanke ben ik steeds een bezienswaardigheid.

Intermezzo: ik schrijf dit al ten dele als we nog onderweg zijn naar Bira. Net gestopt in een dorpje om langs de weg wat fruit te kopen. 'Bezienswaardigheid' wordt aaangesproken in het Engels door een vrouw met de gebruikelijke vragen hoe ik heet en waar ik vandaan kom. Daarna wilde ze een 'selfie' met de 'bezienswaardigheid'.

Twaalf kilometer voor Bira liggen langs het strand scheepswerven waar nog in de oude Boeginese stijl schoeners worden gebouwd. Het kunnen vissersboten zijn, maar tegenwoordig ook steeds meer boten voor het toerisme.

De bodem van de boten wordt gemaakt van planken ebbenhout. Die houtsoort is bestand tegen water en is bestand tegen harde golven. Een voor een worden de planken vanaf het midden aan elkaar vastgemaakt volgens het pen-in-gat-principe (mannetje-vrouwtje). Voor de opbouw van de boten daarboven gebruiken ze ander hout. Heel zwaar werk in de hitte en vaak onder de brandende zon.

De oude haven en Fort Rotterdam in Makassar

20 juni Makassar/Sulawesi

Vanmorgen zijn we begonnen aan onze rondreis op Zuid-Sulawesi.

Na aankomst op het vliegveld werden we opgehaald door onze chauffeur en gids. De chauffeur blijft de hele reis bij ons op Sulawesi. Vanaf overmorgen hebben we Adil Nurimba (bekend van Erica op reis) als gids; vandaag en morgen een gids die bij hem in dienst is.

We zijn vanaf het vliegveld direct naar de oude haven gegaan. Daar vinden nog activiteiten plaats zoals dat al jaren geleden het geval was. Geen grote hijskranen en andere technische hulpmiddelen. Alles nog zwaar handwerk. De vrachten op oude schoeners worden met menskracht van boord gehaald of andersom. Zeer zwaar werk. De Indonesische regering houdt deze situatie bewust in stand om werk te behouden voor veel ongeschoolden.

Daarna naar een typisch overblijfsel uit de Nederlandse koloniale tijd, Fort Rotterdam.

In de 16e eeuw was het bestaande Gowanese fort niet bestand tegen de Nederlanders. Zij veroverden Makassar en bouwden het nieuwe Fort Rotterdam in Nederlandse stijl. In het fort bevindt zich tegenwoordig een museum, die de geschiedenis en gebruiken van de bevolking op Sulawesi door de loop van de geschiedenis weergeeft. In de loop van de middag naar ons hotel, dat centraal in Makassar ligt aan de boulevard met zicht op zee.

De bruiloft van Dewi en Fery

Vrijdag 17 en zaterdag 18 juni

Trouwdag van Dewi en Ferry op Nusa Dua/Bali

Vrijdagmiddag zijn we van Sanur naar Nusa Dua gegaan. Daar is zaterdag 18 juni de bruiloft van onze nicht Dewi. In het hotel op Nusa Dua verblijven vanaf vrijdagavond beide families, wat in totaal op 150 gasten neerkomt.

Zaterdagmorgen om 10 uur was de officiële katholieke huwelijksinzegening. De kerk was een flink eind weg van ons hotel, dus werden we met drie bussen vervoerd.

De formaliteiten voor de burgerlijke stand vinden ook tijdens de kerkdienst plaats. Dat is dan één van de verschillen met Nederland. De plechtigheid duurde 2 volle uren. In Nederland zou ik me dan, eerlijk gezegd, erg vervelen. Tot mijn verbazing heb ik me geen moment verveeld en dat kwam niet alleen doordat ik foto's heb gemaakt. Er zijn veel meer rituelen dan wij kennen, mogelijk nog wat traditioneler, maar ook met een grote nadruk op de familie. De rol van de familie is in Indonesie veel belangrijk dan bij ons.

Vanaf 's middags 5 uur vond dan het grote feest inclusief receptie plaats op een schitterende locatie op Nusa Dua. Ook nu weer met drie bussen daar naartoe. Een feest in Indonesië is natuurlijk niet compleet zonder eten. Het beetje regen dat er tijdens het feest viel, kon de sfeer niet drukken. Regen op Bali is iets anders dan in ons kikkerlandje: de temperatuur blijft zeer aangenaam en een buitje is kort en meestal hevig, maar vandaag waren de twee buitjes kort en klein. De goden waren Dewi en Ferry duidelijk goed gezind!

De sfeer geef ik verder weer met foto's.

Acclimatiseren op Bali

Een vliegreis van 17 uur via Singapore naar Bali is lang en vermoeiend. Slecht kunnen slapen in het vliegtuig, een jetlag van 6 uur en de overschakeling naar tropische omstandigheden dragen daar aan bij. Dus enkele tips in de praktijk gebracht: geen alcohol in het vliegtuig, maar regelmatig tomatensap en nog meer water drinken. Heeft het geholpen? Ik kan alleen maar constateren dat ik dit keer binnen 24 uur geacclimatiseerd was en niet moe, dus....?

Bij aankomst op Bali werden we opgewacht door onze vaste chauffeur op Bali, Ketut. Wat een ontzettende aardige man is dat! Nog een voordeel: hij spreekt zelfs heel goed Nederlands.

De eerste volle dag op Bali rustig aan gedaan: wat wandelen langs het strand in Sanur, even op bezoek in het hotel waar we in 2013 een lange tijd hebben gelogeerd.

's Avonds hadden we een afspraak in een restaurant in Kuta met onze nicht Dewi, die gaat trouwen. Dewi was er samen met haar vader Agus en tante Lucy en neefje Joshua. Helaas is Lita, de moeder van Dewi en zus van Ingrid en Roos, twee jaar geleden overleden.

Vrijdag gaan we voor de bruiloft naar een mooi hotel in Nusa Dua waar 's avonds een diner is voor beide families. Zaterdag is dan de grote dag voor Dewi en Ferry.

Naar Bali en Sulawesi

We gaan voor de vierde keer naar Indonesië!

Tijdens onze vakanties in dit schitterende land bezochten we ook altijd onze familie in Bogor. Daar gaan we dit keer niet naartoe, maar toch zullen we de familie wel ontmoeten. Er valt namelijk wat te vieren! Onze nicht Dewi trouwt op 18 juni. Als Dewi trouwt, is het bijna vanzelfsprekend dat we daar bij willen zijn. De zus van Ingrid met haar man reizen met ons mee. Op 14 juni vertrekken we via Singapore naar Bali.

De bruiloft is op het meest paradijselijke eiland in de gordel van smaragd: op Bali.

Op 17 juni worden beide families verwacht op het zuidelijkste deel van Bali, Nusa Dua. We verblijven dan met het hele gezelschap in hetzelfde hotel. ’s Avonds is er een familiediner in een restaurant in Kuta.

Zaterdag is dan de bruiloft. ’s Ochtends de officiële huwelijksinzegening en laat in de middag een party met diner op het strand. We zijn heel benieuwd hoe deze dag op deze prachtige locatie voor Dewi en Ferry gaat verlopen.

Na de bruiloft gaan we tot 12 juli op Bali en Sulawesi een mooie rondreis maken.

Globaal ziet dat er zo uit:

20 juni - 29 juni: Sulawesi

30 juni - 12 juli: Bali.

Op Sulawesi is onze gids niemand minder dan Adil Nurimba. Wie? Waarschijnlijk wordt het duidelijker als ik erbij zeg dat hij de gids was van Erica Terpstra tijdens haar bezoek aan Sulawesi.

Bali is voor ons een bekende plek. We denken er toch een wat andere reis van te maken dan voorheen. We laten ons leiden door de ervaringen van Kees Smetsers, die al 55 keer dit schitterende eiland heeft bezocht en daar inmiddels drie boekjes over heeft geschreven.

Voorlopig volstaat deze informatie: volg onze weblog sulabali2016.reismee.nl en kijk over onze schouders mee via de verhalen en foto’s die we gaan plaatsen.